پیوند های مهم شیمیایی

پیوندهای شیمیایی مهم عبارتند از:

پیوند فلزی ، پیوند یونی و پیوند کووالانسی.

پیوند فلزی تنها بین اتم های فلزی ایجاد می شود. فلزات اصلی یا عناصر دسته ی S در دو ستون سمت چپ جدول و فلزات واسطه (گروه B ) در قسمت وسط جدول تناوبی بین فلزات دسته ی S و نافلزات دسته ی P قرار دارد. اول از همه باید فلزات و نافزات را بشناسید. وقتی عناصر ما فلز تنها باشند، بین آنها پیوند فلزی برقرار می شود. فلزات به دلیل داشتن انرژی یونش بسیار پایین، به راحتی الکترونهای لایه ی ظرفیت خود را در دریایی از الکترون می ریزند که به همه ی اتمها تعلق می گیرد. عامل پیوند فلزی، جاذبه ی الکتروستاتیکی بین یونهای مثبت فلزی و الکترونهای موجود در دریای الکترونی است.

اما پیوند یونی، پیوندی است که از انتقال الکترون از یک عنصر فلزی به یک عنصر نافلزی صورت می گیرد. بنابراین یکی مثبت و دیگری منفی می شود. بنابراین وقتی یک ترکیب دوتایی دیدید که یکی از انها فلز و دیگری نافلز بود، حتماً پیوند انها یونی است که خیلی پیوند محکمی می باشد مانند پیوند بین لیتیم و کلر در ترکیب LiCl .

اما پیوند کووالانسی از اشتراک الکترون بین دو نافلز ایجاد می شود. بنابراین هر کجا یک ترکیب دیدید که هر دو عنصر نافلز هستند، پیوند بین آنها کووالانسی است مانند پیوند بین کربن و اکسیژن در ترکیب CO2 یا پیوند بین ید و فلوئور در ترکیب IF5 .